Kitabı az önce bitirdim ve son sayfasına şunu ekledim: "Sevginin ve bağışlamanın olmadığı yerde en acımasız kötülükler doğar." Heathchliff masum insanlara bile canavarca davranan, kendi çocuğunu bile hırsına kurban eden, takıntılı, saplantılı, delirmiş bir karakter.. Böyle bir insan aşık olabilir mi? Heathchliff'in istediği kendine yakınlık gösteren tek insanı bencilce yanında tutmaktı. Bence bunun aşk olarak yansıtılması doğru değildi. Heathchliff'i gerçek ailesinin neden bıraktığı ve onun gittiği üç yıl içinde neler yaşadığı anlatılmadığı için 1 puan kırdım. İlk kez bir kitabı beğensem de karakterden kurtulduğum için seviniyorum. Merhametli insanlarla karşılaşmamız dileğiyle..

Uğultulu TepelerEmily Brontë · Karbon Kitaplar Yayınları · 202042,8bin okunma

·

55 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sümeyye