HERKES GİDER GÜZERGAHI
Sıkıştım kaldım gecelere,
Yollara, taşlara...
Trafik ışıklarına,
Elimde bilmem kaçıncı sigara.
Ben artık yokum,
Yolum yordamım kalemim ucunda.
Saatlerimin hepsini kapattım,
Güneşi söndürdüm.
Artık İstanbul'a elveda vaktidir demeli,
Sakinlik gibi bir şey.
Elimden gelemeyen bilmem kaçıncı çaresizlik,
Alışılagelmiş, kabullenilmiş ve nasıl olsa...
Bir otuz sene ekledim her takvimin yaprağına,
On iki ay kadar otuz yaşındayım.
İstanbul'da yenik düşmüş,
Sokaklarda perişan serseri.
Sıkıştım kaldım gecelerde,
Tarihler hep aynı.
Biraz keyif bozan,
Hep dünya döndükçe yoran.
Aklımın derinlerinde kelimelerim,
Gece on gibi içerlenip,
Bir soğuk hava viskim,
Bir düşünce yıllanmış şarabım.
Sıkıştım kaldım yine gecelere,
Benim aziz dostum oldular.
İnler, cinler, periler,
Kupkuru bir esinti.
Gece on gibi belki de çeyrek geçer,
Arkamda hararetli sessizlik.
Sabahı artık unuttum,
Bu benim yazgım olmalı.
Bir acele düştüm yollara,
Bu benim taze kaygım olmalı.
Efendice öleceğim şimdi,
İnşallah yarın sabaha uyanmamak dileğiyle.
Bir şarkı tuttursam içimden,
Ki burası neresi ki?
Gecelere alıştım artık aziz dostum,
Bir paket sigaram bitene kadar.
Bitene keder bitmeyene efkar,
Bir ıslık tuttursam içimden.
Bunun üzerine defalarca ölünür,
Defalarca ve defaatle yaşanır.
Bilmem kaçıncı son günüm daha,
Son günlerim daha ve daha da.
Gece buçuğa dayanır gibi,
Şair buralarda ölmeliydi.
Bir sokağın ufak yanan sokak lambalarında,
Gölgem aynı Şeytan.
Çocuk parkında ergen sohbetleri,
Evlerde hâlâ sönmeyen ışıklar gibi ufak hevesim.
Az öteden sonra,
Gazete altında kaldı her şey.
AYKUT BARIŞ ÇELİK
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.