Gönderi

O-Çolak Salih- savaşı sırf Niko ile karşı karşıya gelmek için sevmiş, benimsemiş, kaşık tutmaktan aciz sol elini sırf bu umut uğruna uçan kuşu zımbalayacak hale getirmişti. Hayatın yerini alan bu hırslı umuttan bu yana yıl geçti. Salih-gerçi- bu arada bu savaşın ne olduğunu, ne için olduğunu adı gibi anladı, bekledi. Ama yine de ona öyle geliyordu ki, Akşehir'in tuzunu, ekmeğini, suyunu, havasını, mor menekşesini, kaydırak taşlarını paylaştıktan sonra "Pontus" diyen ve Salih'lere, Ali Emmilere, Ruziye'lere karşı silaha sarılan Niko ile silâh silâha karşı gelmeden savaş biterse, zaferin tadı olmayacaktı.
Sayfa 349Kitabı okudu
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.