Karışık ama güçlü duyguların etkisiyle yazmaya başladığım notlarıma dokunmayalı neredeyse bir ay oluyor. Gelişini sezdiğim felaket gerçekleşti, ama sandığımdan yüz kat şiddetli ve beklenmedik oldu. Her şey tuhaf, çirkin, hatta trajikti, en azından benim için. Başımdan mucizevi denebilecek pek çok şey geçti; yaşadıklarım bir başka bakış açısıyla, özellikle de o zamanlar kapıldığım girdapta en fazla alışılmışın biraz dışında görünse bile, en azından şu zamana dek mucize diye baktım onlara. Ama asıl mucizevi dediğim ⚫ olaylar esnasındaki davranışlarımdı. Şu ana dek kendimi anlamış değilim! Bütün bunlar bir rüya gibi geçti... şiddetli ve samimi olan tutkum bile geçti... peki tutkum nereye gitti? Bazen aklıma bir düşünce geliyor: "Acaba o zamanlar aklımı mı kaçırmıştım, aslında bir akıl hastanesinde miydim? Belki de hâlâ oradayım, belki de bütün bunlar sadece bana olmuş gibi göründü, belki de hâlâ öyle görünüyor
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.