"Mektubu okuyacak mısın?" diye bağırdı Harriet. “Dua edin. Bunu yapmanı tercih ederim.”
Emma baskıya maruz kaldığı için üzgün değildi. Okudu ve şaşırdı. Mektubun üslubu beklentisinin çok üstündeydi. Sadece gramer hataları yoktu, aynı zamanda kompozisyon olarak bir beyefendiyi utandırmazdı; Dil sade olmasına rağmen güçlüydü ve etkilenmemişti ve aktardığı duygular yazarın takdirine fazlasıyla değer veriyordu. Kısaydı ama sağduyuyu, sıcak bağlılığı, cömertliği, görgülü, hatta duygu inceliğini ifade ediyordu. Harriet endişeyle onun fikrini beklerken, "Peki, peki" dedi ve sonunda şunu eklemek zorunda kaldı: "İyi bir mektup mu? yoksa çok mu kısa?”
"Evet, gerçekten de çok iyi bir mektup," diye yanıtladı Emma oldukça yavaş bir sesle; "o kadar iyi bir mektup ki Harriet, her şey göz önüne alındığında, sanırım kız kardeşlerinden biri ona yardım etmiş olmalı. Geçen gün seninle konuşurken gördüğüm genç adamın, tamamen kendi gücüne bırakıldığında kendini bu kadar iyi ifade edebileceğini hayal edemiyorum, ama yine de bir kadının tarzı değil; hayır, kesinlikle çok güçlü ve özlü; bir kadın için yeterince yaygın değil. Hiç şüphe yok ki o mantıklı bir adam ve sanırım bu konuda doğal bir yeteneği var - güçlü ve net düşünüyor - ve eline bir kalem aldığında düşünceleri doğal olarak uygun sözcükleri buluyor. Bazı erkeklerde de durum böyledir. Evet, nasıl bir zihin olduğunu anlıyorum. Güçlü, kararlı, belli bir noktaya kadar duygusal, kaba değil. Beklediğimden daha iyi yazılmış bir mektup Harriet (geri veriyor).
Hâlâ bekleyen Harriet, "Peki," dedi; "peki... peki... peki ne yapayım?"
“Ne yapacaksın! Hangi bakımdan? Bu mektubu mu kastediyorsun?”
"Evet."
“Ama neden şüpheleniyorsun? Elbette buna cevap vermelisiniz ve hızlı bir şekilde.”
"Evet. Ama ne diyeyim? Sevgili Bayan Woodhouse, bana tavsiyelerde bulunun.
“Ah hayır, hayır! mektubun tamamen sana ait olması çok daha iyi olur. Kendinizi çok güzel ifade edeceğinize eminim. Anlaşılır olmamanız gibi bir tehlike yok ki bu ilk şeydir. Anlamınız kesin olmalıdır; hiçbir şüphe ya da itiraz yok: ve ahlakın gerektirdiği şekilde verdiğiniz acıya yönelik bu tür minnettarlık ve endişe ifadelerinin, davetsiz olarak zihninize kendilerini sunacağına inanıyorum. Onun hayal kırıklığından dolayı üzüntülü bir görünümle yazmaya yönlendirilmenize gerek yok.
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.