" .........
Birbirlerine saçlarıyla bağlanan o kadınlara ithaf ediyorum.
Seven, doğuran, ümit eden,
Binlerce defa düşüp yeniden ayağa kalkan,
Eğilen ancak yenik düşmeyen kadınlara.
Onların savaşını biliyorum,
Gözyaşlarını ve sevinçlerini paylaşıyorum,
Her biri biraz ben.
........ "
Baştan bu 3 kadın birbirleri ile ne alaka diyorsunuz ama kitabın sonlarına doğru anlıyorsunuz sonunun az çok nasıl olacağını. Hikayeler o kadar içten, samimi ve gerçekçi yaşanmışlık kokuyordu ki okurken göz dolmali gülümseme yüzünüze yayılıyor. Yazarın kaleminden çıkan bu esere son sözüm olarak emeğine sağlık muhteşem di. 
Laetitia Colombani
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.