Gönderi

Ne tuhaf bir ömrü birlikte harcamış iki insandık ama bir o kadar da yabancıydık şimdi birbirimize. Bir zamanlar her şeyimizken birbirimizin, şimdi her hangi biri olmuştuk sanki. Bu öyle bir tuhaf vedaydı ki.kimiz de biliyorduk birbirimizi son görüşümüz olduğunu. İkimiz de biliyorduk bir daha hiç kimseyi böyle sevemeyeceğimizi. İkimiz de biliyorduk artık aşk şarkılarındaki hüzünlü sözlerde kalplerimizdeki acı olacağımızı. İkimiz de biliyorduk artık yaşamın pembe rengine veda ettiğimizi. İkimiz de biliyorduk artık aşkın bizden geçtiğini. Yoksa tüm bunları yalnızca ben mi düşünüyordum? Kim bilir belki Şahin yeniden sever, âşık olur. Ben bunları hiçbir zaman bilemeyeceğim. Bildiğim tek şey, benim artık hayatımdaki tek aşkın kızım olduğu. Şu hayatta iki şeyi çok istedim. Biri Şahin'di, nasip olmadı. Diğeri bir kız çocuğum olmasıydı, çok şükür Rabbim nasip etti.
Sayfa 252Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.