Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

YAĞMURLARIN YEMİNİ OLSUN HEP
Senelerce içimde neler besledim, Kendimi kandıramadım dindiremedim. Aşk beni alıp savurdu yegâne, Senden kaçtıysam da hep sen oldum. Ama artık peşimi bırak ruhunla, Bende bu rüzgârlarda esen yaprağım. Benim ağacımda hep kış aylarım, Senin benim olmaya ne hakkın vardı sonbaharım? Senelerce içimde biriktire biriktire, Aklımdan çıkaramadım seni her gece. Bir uyku görmese gözlerim kendince, Ben senlikten çıkamadım ama ne olursun... Hep bu seneler içime işler senelerce, Hep yarım kalmışlığım dolar içime. Ben kendimi çok özledim bu sayede, Ama artık gönlümü bırak ne olursun... Benim kışlarım vardı hep alıştığım, Yazlarım olmazdı biraz daha ısınayım. Belki bir çöp tanesiydim hep fikirlerimde, Ya gel yada hiç gitme bari şiirlerde olayım. Allah'ım sen benim gönlümdekini ver yada çekip gideyim, Ben hep berduşt olacaksam neyleyim? Bu sokaklar mı ben mi sokakların divanesiyim? Sen biliyorsun ya bu hayatın hayırlısını. Senelerce hep senelerce üzerine bine bine, Hep seni beklemek bağımlılığı üzerime. Of beni rahat bırak, özgür olmalıyım, utan, Ben aşktan kavrulup kavruluncaya kadar. Senelerce içimde beslediğim tüm umutlar, Hayallerde onun yavrusuydu. Hep üzerime binen beklentiler, Hep beni umutlandırıp durdu. Ama artık yeter vallah billah yeter, Konuşsam her yer bahar olacak. Ben kışlara alıştım ve bazen de soldum gittim, Beni konuşturma şimdi ben sana müptezel biriyim. Ya hep kal hayatımda yada hiç varma, Hep hayallerimden, rüyalarımdan sana manzara. Beni benimle bırak bir daha çıkma karşıma, Turnaların selamı olsun benden sana. Ben hep seni düşledim ve gerçeğimi unuttum, Konuşunca kendimle ben senle bir oldum. Benim gönlümde senden divane, Ben tüketiyorum senden bi'çare ama yeter. Zaten her cümlemin sonu sen, Alışkanlık oldu bende. Ama billah yeter hep bu içimde, Güzelliklerden haber yollayacaksan bari sende gel. Bu kaçıncı hep serzenişlerim, Bilmem kaçıncı kalp ağrılarım. Sen bir kader oldun bazende keder, Bu efkar benle bütünleşti artık. Bu alışık olduğum dünya, Bu bende ki ip yumağı gibi bir huy. Yaşlandırıyor, ömrümden götürüyor, Ben hep sensiz şarkılar bestelemişim. Benim bu sabah ezanlarında hep aklıma gelişlerin, Darbe midir bu yalnızlığıma hadi söyle. Ne varırsın ne de göçersin kendince, Amaç, sonuç nedir bu hayatın içinde. Sen bir başka olmalıydın, Sek bir içki gibi sarhoş etmeyen. Sen böyle değildin eskiden, Kaç şiirler yazdım attım bilmeden. Hep biriktire biriktire içimde her şeyden, Koca bir şehirde sen oluyor istemeden. Hemen kaçmalıyım bu dünyadan fütursuzca, Hiç bir şey, hiç kimse beni affetmeden. Artık yeter ya gel ya hiç varma kalbime, Ya dur yada benim ol ömrümce. Hep her şey sen ve her zaman illetçe, İçimde her şey çalkalanıp duruyor sinsice. AYKUT BARIŞ ÇELİK
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.