Erving Goffman
Erving Goffman'ın "Kamusal İlişkiler, veya diğer adıyla Kamu Düzeni Üzerine Mikro Çalışmalar" adlı kitabı, sosyoloji alanındaki mikro çalışmalarla ilgilenen bir metindir. Bu kitap, çeşitli kamusal ortamlardaki sosyal etkileşimleri yöneten karmaşık kuralları ve normları araştırır. Goffman, ayrıntılı gözlemler ve analizler yaparak, sosyal davranışın altında yatan yapıları ve insanların günlük yaşamlarında sosyal düzeni nasıl sürdürdüklerini açığa çıkarır. Goffman odak noktası, "kamu düzeni" olarak adlandırdığı kavramdır. Bu kavram, kamusal alanların sosyal organizasyonuna ve bu alanlarda meydana gelen etkileşimlere atıfta bulunur. Kitap, bireylerin kamusal alanda nasıl kendilerini sunacaklarını, izlenimlerini nasıl yöneteceklerini, kişisel alanlarını nasıl müzakere edeceklerini ve yabancılarla nasıl etkileşimde bulunacaklarını inceler. Goffman, aynı fiziksel mekânı paylaşan bireylerin, samimi ilişkilerden farklı bir sosyal yaşam alanı oluşturduğunu ileri sürer ve fiziksel birlikte varoluşun sosyal önemini araştırır, "tekler" ve "beraberler" olarak adlandırdığı iki farklı sosyal grup arasındaki farkları inceler ve her birinin nasıl farklı şekilde davrandığını gösterir. Ayrıca, bireylerin alanlarda nasıl hak iddia ettiklerini, bu hakların ne kadarreyle korunabileceğini ve başkalarına nasıl devredilebileceğini de dahil olmak üzere bu tür hak iddialarını yöneten örtük kuralları tanımlar. Goffman'ın analizinin önemli bir yönü, "destekleyici etkileşimler" olarak adlandırdığı görünüşte önemsiz ama sosyal olarak gerekli etkileşimlere odaklanmasıdır. Bu etkileşimler, başkalarının varlığını kabul etme ve sosyal dengeyi koruma amacı taşır. Goffman, insanların nasıl "medeni dikkatsizlik" içinde olduklarını ve başkalarını fark etme ama mahremiyetlerini ihlal etmeme dengelemesi yaptıklarını gösterir. Ayrıca, insanların "bağ işaretlerini" kullanarak toplum içinde başkalarıyla bağlantılarını nasıl gösterdiklerini inceler. Bu işaretler ilişki durumlarını aktarır ve diğerlerinin sosyal senaryoları yorumlamasına yardımcı olur.
Goffman, sosyal normların beklenmedik ihlallerini önlemek veya onarmak için kullanılan "düzeltici etkileşimlere" özel bir önem verir. Bu etkileşimler, özür dilemek, açıklama yapmak, mizah kullanmak veya toplumsal beklentilere uyum sağlamak gibi stratejileri içerir. Metnin bir bölümü, bireylerin mevcut davranışlarının genel kimliklerinin veya statülerinin bir göstergesi olmaması gerektiğine dikkat çeker. Goffman, insanların genellikle benimsedikleri rollerle veya iletmek istedikleri sosyal kimliklerle çelişen eylemlere nasıl girdiklerini ve bu mesafeyi gözlemcilere nasıl ilettiklerini gösterir. Kitapta ele alınan bir başka ilgi çekici konu ise "yüz çalışması" kavramıdır. Bu kavram, insanların birbirlerinin sosyal saygınlıklarını korumak için gösterdikleri çabalara odaklanır. Bu çabalar, sosyal karşılaşmaların dikkatli bir şekilde yönlendirilmesini içerir ve sosyal dokunun sürdürülmesinin önemli bir parçasıdır.
Metnin sonlarında kamusal toplantıları ve bunların dinamik doğasını analiz eder. Kalabalık içindeki bireylerin birbirleriyle nasıl ilişki kurduklarını ve bu tür bağlamlarda ortaya çıkan kolektif davranışları inceler. Ayrıca, kamu otoritelerinin rolüne ve kamu düzeninin temelini oluşturan gözetim ve düzenleme sistemlerine değinerek, normları ve düzenlemeleri uygulamak için resmi ve gayri resmi sosyal kontrol yöntemlerinin birlikte çalıştığına dikkat çeker. Erving Goffman'ın bu kitabı, mikro sosyolojik bir perspektiften sosyal etkileşimleri inceleyen kapsamlı bir çalışmadır. Kitap, çeşitli kamusal ortamlardaki sosyal etkileşimleri yöneten karmaşık kuralları ve normları ortaya koyarak, insanların günlük yaşamlarında sosyal düzeni nasıl sürdürdüklerini anlamamıza yardımcı olur.
