BAŞKASININ KARISI-FYODOR MİHAYLOVİÇ DOSTOYEVSKİ,61 sayfa
Büyük yazar Dostoyevski ‘den kısa ama trajikomik bir hikaye.
“Kıskançlık affedilmez bir kusur ve dahası büyük bir talihsizliktir.”
1848 yılında yazdığı bu hikayesinde karısının onu aldattığı düşüncesine kapılan İvan Andreyiç’in hem komik hem saplantılı kıskanç düşüncelerini okuyoruz.
Kıskanç İvan Andreyiç”in eline tiyatroda tesadüfen üst kat localardan bir kağıt düşer.Açıp baktığında bunun bir aşk mektubu olduğunu ve bir buluşma yazısı olduğunu görür.Aşırı kıskanç olan adam bunun karısına yazılmış olduğunu düşünerek,yazıdaki adrese gider hızlıca.Amacı karısı ile aşığını bir arada yakalamak. Adreste belirtilen apartmana gelip katlara çıkar ama o sırada katın elektriği kapandığından yanlış kata geldiğini anlamadan kapısı açık bir daireye hızlıca dalar.Evin içinde sesler duyduğu anda yatak odasındaki yatağın altına saklanır .Yatağın altında başka bir erkekle karşılaşır ve olaylar artık burada çığırından çıkar.Bu erkekte bir kaç gün önce tesadüfen bir apartmanın önünde karşılaştığı çapkın bir gençtir.
Ama şu var ki durum hiç de göründüğü gibi değildir.Aşırı kıskançlık kötü düşüncelere o da güvensizliğe yol açtığından kimsenin İvan Andreyiç’in komik bir o kadar da trajik durumuna düşmemesi dileğiyle…
