Çox təəssüf ki, insanların çoxu həyatlarının dəyərini ancaq sona yaxınlaşarkən anlayır. Xırda-xuruş işlərə görə şikayətlənirlər. Həmişə bədbəxtdirlər. Rifah arxasıyca qaçır, doymaq bilmirlər. Ciblərini doldurub şişirəndən sonra da: “Başqaları həyatdan daha çox şey qoparmağı bacardılar”,- deyə gileylənirlər. Gerçək dəyərləri görə bilmirlər. Yaşanan hər gün hədiyyədir, ancaq bunu fərq edə bilənlər barmaqla sayılacaq qədərdir. Fərq edə bilmədikləri üçün xoşbəxtliklərini ayaqlarının altına alıb tapdalayırlar.
Vulf Dorn “Fobiya”
··
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.