Akşamdi, düştün yadima
Sustu aklımda yankılanan o iç ses
Durdu bir an göğsümde vuran saat
Dışarıda pencereyi dövüyordu Rüzgar
Bir ıslıktır adın Stera
Camdan içeri sızan
Susup susup duygular diyorsun sen
Harflerden fazlasıdır duygular, ağırdır
Bu gönül yükünü sessizliğin sesi sırtlamıştır diyorsun
Bense konuşmak diyorum şimdi
Konuşmaktır asıl ağır olan
Konuşmak; anlatamamak, anlaşılmamak
Omuzlamamıştır bunu kimse
Umuda bakan çiçekler diyorsun bir de
Alır diyorsun karnesini günebakan çiçeklerinden
Ben bilmem karneyi kimden aldıklarını
Ama bilirim bir şeyi Stera
İkisi de senden almış güzelliğini
Adıni da bakmaktan sana
Çünkü Güneş de sensin, Umut da
Sayfa 15Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.