Anlıyorum, gün gelecek beni de alıp atacaksın bilinmedik ülkelere. Ama yine döneceğim buralara. Benden, alıp götürdüğün benden buralara bir başkası haber ulaştırsın istemem! Kendim döneceğim ve diyeceğim ki: «Bak arkadaş yuvama döndüm işte ! » Senin alıp gittiğin, uzaklara bıraktığın herkesin dönmesini diliyorum ; herkesin dönmesini ve, «Bak arkadaş yuvama döndüm işte!» demesini. İki ayağıyla yürüyüp gelsin; koltuk değnekleriyle de olsa razıyım. Yine de koşup gelipler onlar. Koltuk değnekleriyle de olsa koşup gelirler. Önemli olan yuvaya dönmesi herkesin.