Küçük Prens'i öyle çok seviyorum ki. Aslına bakarsanız oğlum gece uyumadan önce Küçük Prens dinlemeyi sevdiği için çok kez okudum. Kaç kez okuduğumu saymayı bıraktım artık. Muhtemelen onuncu kez falan okumuşumdur. Ama bana kalırsa bu kitap çocuklardan çok yetişkinlere yazılmış bir kitap ki yazarın kitabı kendi deyimiyle koskoca bir adama adamış olduğunu düşününce bu düşüncemde yanılmadığımı düşünüyorum.
Yıllar geçiyor... O çocuklukta küçücük şeylerle mutlu olan küçük kız çocuğundan, sayılardan başka şey düşünmeyen yetişkinlere döndüğümü farkettikçe Küçük Prens'i okumak istiyorum. Sanki içimdeki çocuktan özür diler gibi hayal dünyama dönüyor, orada özgürce oyunlara katılıyorum...
