Metaforları keşfedecek bir zihne sahip değilim. Bu sebepten bazı sayfaları boş sıkarak geçirmiş olabilirim. Sıkıntı çeken bir ruhun yankıları vardı kitapta. Denizin altında bulunmaya benzetelim. Aşağılara inildikçe üzerimizdeki basınç ve dolayısıyla çektiğimiz sıkıntı artacaktır. Bu kişinin ruhu benim asla inmediğim, ve inemeyeceğim bir derinlikte. O kadar derinde olması da yoğunluğundan kaynaklı herhalde. Ruh dedik ama düşünme gücü de denebilirdi belki.
