- "Bir görelim şu insan bozuntusu şeyi. Kendini Hamlet yerine koyan gölgeyi,
Saçı rüzgârda, gözü görmüyor önünü.
Acınacak bir yaratık, bir zevk düşkünü, Rolünü incelikle oynamaya yatkın
Bu serseri, bu aylak oyuncu, bu sapkın, Kendi acılarının şarkısına çekmek
İstiyor her şeyi, kartal, cırcır, su, çiçek,
Boş söylevlerini geçmek bize, biz eski
Düzmecilere, ulurcasına, demek ki!"