Kulun üç işi var: Bilmek, kılmak, olmak. İlim bilmektir, amel kılmaktır, ahlak olmaktır. İlim her işte esastır.
İlim, "bilmek" anlamındadır. İrfan ise "bilmek"ten öte "tanımak"demektir. Tanımak, bilmenin üstünde bir vukuf bildirir. Bir insanın ilmi de irfanı da ahlakı yani düzgün kişiliği ile ölçülür. Bizde ise ahlaklı kişi genellikle zayıf görülür. Zira o gücü, serveti, malı mülkü ve itibarı olmayandır. Hatta saldırgan, nobran, kaba olmadığı için böyle birini dışlar ve zayıf sayarız. Ahlaksızlık ile servet, şöhret, kudret kazanmış adamlara ise gıpta ile bakılır. Böyleleri için "adam işini biliyor arkadaş" denir. Nasıl, neyle, niçin kazandığına bakılmaz. İçinde bulunduğumuz acınası durumun temel sebebi işte budur: Yanlışı doğru, kötüyü iyi, çirkini güzel saymak... Yani doğru ile yanlışı, iyi ile kötüyü, güzel ile çirkini yanlış yere koymak... Arapçada "zulüm" tam da bu anlama gelir. "Adalet" ise her şeyi ait olduğu yere koymaktır. İçimizdeki ölçü karıştığı için dışımızdaki işler de karışıktır.
Sayfa 18 - Atilla Pamirli - MedeniyetKitabı okudu
·
76 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.