Kitabın en başında okuduğum bir cümleyle kendime çok yakın bulup sanki o benmişim gibi hissettiğim bir adam var, Devran. “Emrivaki ile bana nefes al dense o nefesi almayıp kendi kendini boğacak da ben, Devran, 18 ay boyunca olur olmaz her türlü emre emredersiniz komutanım diyecek ve demekle yetinmeyip bu emirlere itaat edecektim.“ deyince; erkek
