Yorgun zihin atlasım her geçen gün beni zehirlemeye devam ediyor. Hayal kurmakta bile güç durumdayım. Artık telkinlerimden bıkmış vaziyette yatağımda yatıyorum. Sahteden gülmek, iyi gelmeyen insanlarla muhabbet etmek, hatta insan görmek istemiyorum ben. Böyle bir kişiliğe dönüşmüş olamam bir çöküş sadece diyip hala kendimi avutuyorum. Belki haplarımı düzgün kullansam tekrar fakat asla aynı olmayacak eski bene kavuşurum. Ne yazık ki bunu da istemiyorum.
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.