Baştan söylemek istiyorum. İnceleme •spoi içerir.• Kalabalıklar arasında yalnız da ayağa kalkabilirim deyip ama ayağa bir türlü kalkamayan Sevgili Hoca.. Evet Hoca diyorum, çünkü karakterimizin bir ismi yok. Hocam diye hitap ediliyor, ve K. adında bir arkadaşı ve tüm bunlara şahit olan, Hoca ile yolları kesişen bir evlat.. Öncelikle Gönül -Japonca adıyla Kokoro , Modern Japonya edebiyatının önemli yazarlarından Natsume Sōseki'nin okuduğum ilk romanı. Akıcı bir dil ile yazılan bu roman, beni biraz sıksa da, olayları gereksiz uzatsa da konuyu en sonda güzel bağladı. Kitabı genel anlamda beğendim ve kitabın isminden yola çıkarak okumaya başlamıştım Gönül- derken ya aşk romanıdır ya da Gönül de kopan fırtınaları ele almıştır yazar diye düşünmüştüm. Çünkü öyle bir izlenim vermişti. Kitabın ismine aldırış etmeyin içerik çok farklı :') Kitap üç bölümden oluşuyor. 1-Hocam ve Ben 2-Anne-Babam ve Ben 3-Hocam ve Vasiyeti Kitabın içeriğinde aile/dolandırıcılık/aşk/ihanet/toplum kaosu... Biraz konuyu ele alacak olursam; Hocanın akrabası yüzünden insanlara olan güvencini yitiriyor ve bu durum kendisinde bir yalnızlığa mahkum edildiği ortaya çıkıyor. Aslında içinde bastırdığı, çevresinden uzak kalmasının pasifleştirme duygusunun nedeni K. diye düşünüyorum. // (K.) karakteri Hocanın arkadaşı oluyor.\\ Hoca ihaneti görürken, başka birisine de bu duyguyu tattırmış ve hocanın sonu da bilinmez bir karanlığa gömülüyor. Karısına ilgisi olmayan, kendisini herkesten çeken, toplumdan, insanlardan kaçan birine dönüşüyor. "İnsanlardan kaçtı ama en çokta o karanlıkta boğuldu." İnsanlardan kaçmak, insanlara güvenmemek sadece bir bahane, sadece kendisini tatmin etme hissi... Kendisini herkesten soyutlaştırmak çözüm değildi çünkü o içten içe büyük pişmanlık yaşıyordu. Dolandırıldı, kimseye güvenmedi ama K. hocaya güvenirken, Hoca K.'ya ihanet etti. Ne yaşadıysa o da bir başkasına yaşattı. K. öldü... Hoca geride vicdan azabı çekti... Kitapta şöyle bir paragraf var; "Sen cidden dünyada 'kötü insan' diye bir tip olduğunu mu sanıyorsun? Dünyada böyle kalıba sokabileceğin 'kötü insan' diye bir şeyin olması mümkün değil. Normal zamanlarda herkes 'iyi insan' dır. En azından hepsi 'normal insan' dır." İçindeki iyiliği görmeyen, görmek istemeyenlere gelsin bu kitap. Eğer gönlünüzden geçenleri bilmezseniz, o duyguyu göremezseniz sizin sonunuz da "Hoca" gibi olur. Pişmanlık.. vicdan azabı.. ve hüzünle sonlandırılmış bir hayat.. Hocanın söylediği cümle ile yorumu sonlandırıyorum; "Kısaca söylemek gerekirse, Ben doğru yoldan gitme niyeti olsa da sonunda tökezleyip yoldan çıkan bir aptalım. Ya da sinsi adamın biriyim. O sırada bunun farkında olanlar sadece Tanrı ve benim gönlümdü." Ve bu kitabın bir ders niteliğinde olduğuna inanıyorum. Sevgili Natsume, her ne kadar karakterlere bir isim koymayıp beni yormuş olsan da seninle yolumuzun tekrar buluşacağına inanıyorum. Gönlü'nüzce Kalın.

GönülNatsume Soseki · İthaki Yayınları · 20221,532 okunma

·

61 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.