"Neden daha önce göze almadın?" diye sordu sertçe.
"İşim gücüm yokken... Açıktan ölürken... Simdi kimsem o zaman da aynı adamdım, insan olarak, sanatçi olarak ayn Martin Eden'dim; o zaman neden yapmadin? Kafami duvarlara vura vura kendime sorduğum soru buydu.
Sadece senin için değil , herkes için sordum. Görüyorsun degil mi, değişmedim ben.
Gerçi bana bigilen kiymetteki gözle görülür ve ani artış nedeniyle bu konuda sürekli şüphelerimi
gidermem gerekiyor ama degismedim. Aym kemiklerin üzerinde ayni ten, ellerimde ayn, ayaklarimda ayni on parmak.
Aynı adamim. Ne yeni bir erdem sahibi oldum ne de yeni bir gücüm var. Beynim, eski beyin. Edebiyatta veya felsefede yeni bir fikir ortaya atmadim. Kimse beni istemezken hangi kiymete sahipsem sidi de öyleyim. Şu anda kafami en cok
kurcalayan sey, beni neden istedikleri. Beni kendim oldugum için istiyor olamazlar çünkü hâlâ eskiden istemedikleri kişiyim. Demek ki beni başka bir şey için, benim disimda bir sey için, ben olmayan bir sey için istiyorlar!
Sayfa 457
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.