Ve şimdi denizde ölü bir balıktır şiir
Bende doğuyor ölmeyecek bir yalnızlık
Çınar ağacının köküdür nefretim beş asır sürecek kurumayacak
Kıyametler koparırken yokluğun
Ülkem kadar sevdim seni
Şimdi Bawer'in kalemi kırıldı
Hogir'in mezar taşı dikildi
Sen bir namlu gibi kutsaldın
Hisset kışın ayazını
Barut ve kanın kokusunu
Yitip gidiyor güven
Nerede yaşasan senin olmayacak huzur
·
520 görüntüleme
Durmak bilmeyen bir kanamaydı işte...
"sen bir namlu gibi kutsaldın" ya şimdi mamoste?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.