“Adını ne koyalım”
Küçük konçuy ad bekliyordu. Erler ad almak için yiğitliklerinin tanınmasını, övülmesini beklerler, kızlar ise bir an önce ad almayı. Kutlamalar başlamadan adı belli olmalıydı kızının.
“Sen koy!” dedi konçuya, “gönlünce…”
“Ayca…” dedi düşünmeden Gökçin Hatun
“Ayca…”
Gök kökenli bir addı ve Kür Şad’ın kızına yaraşmıştı.
“Ayca , kutlu Türk ülkesinde Türk olarak büyüsün!”
Sayfa 228Kitabı okudu
··
85 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.