günümüz kapitalist toplumunda konforizm olgusu altında monoton ve içi boşaltılmış bir hale getirilen sevgi kavramı tarih boyunca farkli toplumsal birleşmeler (dua ritüelleri, çeşitli danslar ve etkinlikler) ile yaşatılmaya çalışılmışıtır. Çünkü özünde sevgi, yalnız olma durumundan uzaklaşma ihtiyacıdır ve insan bilinçsizce bu sevgiyi elde etmeye
