Namaz bitti. Önce sağa sonra sola selam verdim tam o sırada kapının solunda elinde bir 3-5 yaşında bir kız çocuğuyla bir kadın dikkati mi çekti. Kız çocuğu kadına sarılmış sırtı bana dönük kadın elini açmış çıkanlara Allah kabul etsin diyor o sırada bir adam bağırdı kadına kovdu onu. Kadın biraz mahzunn ve kırık yavaşça ilerledi verilen 5-10 parayı da cebine koyarken... Hâlâ yerimde oturuyor. Tüm bu olanları izliyorum... Cemaat çıkmaya devam ediyor... O sırada biri sigara yaktı. Caminin avlusunda dumanını çektim içime. Tüm bunlar olurken içim buruk içim yangın yeri. Ve hâlâ oturuyorum yerimde... Cemaat içinde ayda yılda bir denk gelen tanıdıkların kahkahasını duyuyorum birbirilerine sarılan sevgililer gibi gülüşmeler ve heyecanlar... Benim içim hâlâ yangın yeri hüzün büyük bir ızdırapla yürüyor yüreğime doğru damarımın her yerinden kan yerine kahır akıyor akıyor akıyor... düşünmeye başlamanın dehşetini hissettiğim anda kafamı gökyüzüne kaldırdım. Elhamdülillah mavi gökyüzü ve hâlâ maviyken görebiliyorum içinde beyazlıklar, kuşlar birçok kentten ve memleketten daha özgür insanlardan daha çoklar... Uçağın sesini duyuyorum ama yok korku ama yok gözleri kapatmak bakıyorum uçağa hâlâ uçak hiçbir şey getirmiyor bana ama düşünceler düşünceler kalleşçe doluyor zihnime.... Tüm bunlar olurken canım canımın yangınını ızdırabımın müsebbibi Kudüs'üm gözbebeğim hayatım geliyor gözlerimin önüne. Yerler , sokaklar geliyor orada olmayan çocuklar daha çocuktular ve şimdi cennete kocaman kocaman şehitler olarak yükseliyorlar. Ben hâlâ oturuyorum. Tüm bu ızdırap sahnesi boyunca oturuyorum. Elime dua elime zikir. Dilime ne söz YARABBELÂLEMİN. Kalbime ne acı...
Oturuyorum ve 45 yaşında bir adam Çay getirdi mutlu ve genç... Allah'ım Filistinde Gazze'de kudüste kimler görür 45 yaşını? Kimler taze dumanı tüterken ölüm korkusu olmadan içebilir çayını ve dumanlar yıkılan şehirlerden yükselmezken, ne mümkün YARABBELÂLEMİN...
Tüm bunları düşünürken korku bir çığ gibi büyüdü dehşet şimdi benim yanımda ve ben bunları yaşamazken nasıl anlayabilirim derim kendime? Hayat endişeli hayat korkak hayat çok güzel keşke demeden yaşayabiliyorken..
20.10.2023. 14.11