Sizi ne mahvetti bilmiyorum ama beni 'Oğuz Atay' kitapları mahvetti. Üstelik bunu hemen anlamadım. Sabah kalktığımda yatağımın karşısında duran camdan dışarı bakarken, odamın duvarında yaptığım hiçbir resmin olmayışını kavramamla başladı. İlk başlarda sadece fark edişlerle başlayan bu durum sonraki süreçte ardı arkası kesilmeyen karamsar farkındalıklarla devam etti. Bilge ye yazdığım onca mektubun cevapsız kalması ve bir sabah aniden canım insanlardan soğumamla durum daha da kritik boyutlara ulaştı. Muhtemelen sizi güzel havalar mahvetti. Daha bazılarınızı güzel kadın, güzel seven erkekler mahvetti. Ama yemin edebilirim ki beni Oğuz Atay mahvetti. Birden bire değil, akıllıca tuzak kurulmuş gibi duvara yüzüm birden çarpmış gibi mahvetti. Şimdi ben artık herhangi bir mahallenin herhangi bir semtinde herhangi bir zaman diliminde tanımadığım yedi yabancı birinin derdini dinleyen bir roman kahramanından başka birşey değilim.
H.
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.