Dostoyevski’nin birçok kitabını okumuş ve onun dil ve anlatımına hayran biri olarak bu kitapta beni tek bir şey zorladı ve haftalarca ara vermem gerektiği oldu: Gerçekçi ruhsal portreler ve zaman zaman kendimi “suçlu”nun yerine koyacak kadar içime işlemesi. Buradaki suçlu elbette Raskolnikov, bunu hatırlatmakta fayda var çünkü kitap boyunca gerek
