Friedrich Nietzsche gençliğinde özellikle Schopenhauer'in felsefesinden etkilenmişti. Daha sonra onun kötümserliğinden uzaklaştı. Çalışmaları ahlak, din, felsefe, bilim ve sanat biçimlerine yönelik keskin eleştiriler içermektedir. Çağdaş kültür onun gözünde Antik Yunan kültüründen daha zayıftı. Hıristiyan ahlakı ve Platoncu metafizik, Nietzsche'nin en şiddetli eleştirdiği konuların başında geliyordu. Genel olarak, hakikatin değerini sorgulamış ve böylece postmodern felsefi yaklaşımların öncüsü olmuştur."
"Nietzsche için kıymetli bir fikir söz konusudur: "Eğitmenleri eğitmek! Ama bunlar kendi kendilerini eğitmek zorundadırlar! Ben onlar için yazıyorum".
( S:46)
Friedrich Nietzsche Voltaire’e adadığı İnsanca, Pek İnsanca kitabının redaksiyonuna Sorrento’da girişir. Aforizmalardan oluşan bu ilk eseri, onun olgunluk döneminin de başlangıcı sayılır. Bu seyahatin ardından, Basel’deki kürsüsünü bırakacak, güneyde yaşadıklarının etkisi altında, İsviçre, Fransa ve İtalya’da gezgin bir filozof yaşantısı
sürmeye başlayacaktır
