Eskiye özlem ansızın bastıran yağmurdu ve bugünlerde sırılsıklam kalbim.
Emsali olmayan o günlerin ufacık bir anına dahi hiçbir zaman geri dönemeyecek olmak, bunu bile bile de gelecek yeni gündüzlerin ve gecelerin yolunu gözlemek mecburiyeti takâti kalmayan canımı kahrediyor.
Özlüyorum çocukluğumu.
Anlamazlığımı, acı çekerek avuttuğum geçecek düşlerimi, umutlarımı…
Delicesine büyümek isterken kendini, kendinden eser bırakmayacak daha beter acılara hazırladığının farkında olmayan masumluğumu…
Hatırlıyorum ve hatırlamak, içimde sızlayan, hiç kapanmayacak olan o yaraya tuz basıyor acımadan.
Şimdi ben,
Bir ömür yorgunlukla,hasretle ve de tükenmişlikle geçecek sefil hayatımın istemediğim hiç bilmediğim yönlere savrulmasını izliyorum öylece, avuçlarımda usanmış bir çaresizlikle.
Gidemiyorum anılarımı sulamaktan öteye,
Yeşermeyeceğini bile bile,
Kör bir hevesle.
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.