Gönderi
Dul, Kuzeyli Annem, Nereye Gidiyoruz Baba gibi duygu yükü çok ağır olan kitaplarından sonra bu kitabı okumak dinginlik verdi. Bu defa zaman, zamansızlık, sabır, sabırsızlık, aciliyet, beklemek üzerine oturup konuşuyoruz sanki yazarla. Gündelik hayatından kesitler sunarak bu kavramlar üzerine düşünmeye sevk ediyor bizi. Mizahi dili yine onunla beraber.
Ben birçok sevdiğimi kaybettim (annemi, eşimi, evlatlarımı) hepsini sizinle paylaştım ey sevgili okurum ben 84 yaşına geldim artık sende beni kaybediyorsun, bu benim son kitabım mesajını veriyor. Ve kitabını SON diye bitiriyor.
Keşke daha çok yazsaydı, keşke daha çok okusaydık.
·
16 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.