Mazlumun ahı
Sen geceye sessizce gözlerini yumarken
Bir eve daha zifiri karanlıkta ağıt düşer.
Kimse yok ki buna dur demeye hepsi çaresiz
Mazlumun ahı çığlık olup gene yeri göğü inler.
Ağlıyor kalemim yazarken hep tereddütte
Ne yapsam Allah'ım elden hiçbir şey gelmez.
Nasılda nankör insanoğlu nasılda kötü bir düşte
Kim bunun hesabını soracak mazlumlar ölüyor işte.
Ellerimi açtım yardım diliyorum Rabbimden
Kimsenin ahı yerde kalmasın ne olur son olsun bugünde.
Garip anaların gözyaşları sel olup akıp gider
Ey be vicdansızlar hiç mi merhamet kalmadı sizde.
Sayfa 47Kitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.