Hayaller birikmişti masamda
Kayıplar birikmişti
Yarın başlarımlar dudaklarımda
Yollarımda hep bi sakınlar birikmişti
Şöyle bir bakıyorum da tekrar
Görememişim bakmakla yetinmişim insanlara
Her aralanan kapıda kuyruğa girerlermiş Buldukları her çatlağın üstünde debelenirlermiş
Görememişim
İnsanoğlu bencildir hem nasıl bencildir ki
Bazen keşke bir ayna olsam derdim
Herkes en çok beni beğenirdi
En çok bana bakar beni önemserdi
Bütün dünya benim için dönüyorcasına severlerdi
Bazen keşke bir ayna olsam derdim
Kırıldığımda uğursuzluk doluşsa her yanınızda
Tekrar başlarsam hayata her şeyi düzgün yaparım derdim tanrıya yalvarırdım bir şans daha vermesi için
Tanrı uzun uzun suratıma bakar
Tüm dört yapraklı yoncaları ben yarattım bir şansım daha olsa ben de her şeyi düzgün yapardım derdi
Bir şansı daha olsa hiçbirimiz olmazdık diye düşünürdüm
Güneş batmaya yakın izlerdim
Yerinde olsam
Görmezden gelemezlerdi beni
Karanlığa mahkum ederdim yoksa
Tir tir titrerlerdi yokluğumda
Yok sayamayacakları kadar büyük olurdum
Ve dünya gerçekten etrafımda dönerdi
Dünyaya tepeden bakmayı fazla önemsiyorsunuz derdim
Hepinizi gördüm ben anneni annesini ademi
Biliyor musun hepsi ölürsem dünya da ölür sanardı içten içe
Değerli olduğunuzu düşünmek için uydurduğunuz cennetler var ya
Ya da gücünüz yetmeyince avunmak için uydurduğunuz cehennemler biliyor musunuz
Muhammet hiç ikiye ayırmadı ayı
Tanrı sizin küçük hayatlarınızla oynarken eğlenir mi sandınız
Tanrının sizi önemseyeceğini mi sandınız
Burdan bakınca nasıl küçük ve değersiz olduğunu söylemek isterdim
Burdan bakınca benim bile milyarlarca güneş arasında nasıl küçük olduğumu ne kadar kayıp olduğumu söylemek isterdim
Küçümsedikleri fazla gözlerine batarsa iki elinin ortasında bitirdikleri iki günlük kelebek hayatlar var ya
O kelebekten farkları olmadığını söylemek isterdim
Çalışma masama yansır defterime şöyle yazardım
Hiç bir anlamı yok
Ama bunu ben zaten bilirdim
Kendime güvenmezdim sadece
Güneş olsam doğmazdım bu dünyaya
Belki de insan olmak isterdim
Sanmam
Hani dersiniz ya ah şimdi bi kuş olsam dertsiz tasasız akılsız
Size bakarken ben de aynısını söylerdim
Ve çelişkilerle dolu inançlarınızı delicesine savunurken ne kadar komik ve acınası olduğunuzu görmenizi isterdim
En çok da kendime gülerdim
Kendimi bulmayı bu kadar önemsediğim için
Anlam aramaya çalıştığım için bir zamanlar
Tanrıdan bir şans daha istediğim için
Hiçbir şeyin bi önemi olmadığını
Ben bu şiirden öğrendim
Merve Elçiboğa