Yıllar önce almışım, kitaplıkta kalmış. Okuyayım dedim, aman allahım… Her seferinde “kadınlardan çok iyi anladığını” vurgulayan bir yazarımız var hikayede. Olayın geçtiği kasabada erkekler kaba kuvvet, kadınlarsa marjinal yazarımızla sevişmek harici bir şey düşünemiyor. Karşılaştığı tüm kadınlar çıldırıyor yazarla sevişmek için. Bir de tanrıyla konuşmaları var ki ergenliğe yeni giren çocuğun tanrı sorgulamalarından geçiyor yazarımız. Sabredip bitirebilir miyim bilmiyorum. Ahmet Altan oedipus mu artık hangi dönemi atlatamadıysa yazık olmuş.