Tercih meselesi
O'na uzak bir hayatın içerisinde özgür olmak mümkün değil. Özgürlüğü; iradi seçimlerin,davranışların serbestçe ortaya konması olarak kabul ediyorsak, özgürlüğün "öz" ile ilişkisini reddetmiyorsak,bunun, ancak O'nun istediği bir dünyada ve insan ile gerçekleşeceğini kabul etmek zorundayız.
Biz birey olamadık,Batı da kul. Aslında bizim kulluğumuzda, batının da özgür olarak kabul ettiği bireyin hayatında sorunlar var. Batının kendine bireyciliği ile kulun kendine kadar müslümanlığının derdi gerçek özgürlük, hürlük olmadı. Cihanşümül bir seviyeye çıkmadı. Hal böyle olunca ne müslümanlık ne demokrasi ne irade ne iradenin serbestçe kullanılacağı ortam ne de insanın insan olma,kendi olma arzusu olan özgürlük doğru anlaşıldı.
Özgürlük insanlık için hiçbir zaman ucuz olmadı. İradi olarak serbest olmak isteyen her toplum her ümmet bedelini ödedi. Batının bireyi özgürlüğünü insana bağladı, kul ise O'na. Birey O'ndan uzaklaştıkça hür olduğunu iddia ediyordu kul ise O'na yaklaştıkça. Bize sorsalar hem bireydik hem kulduk. Bireyliği ve kulluğu kendi hayatında katıştırabilmeyi kendince başarmış insanlardık. Bu yüzden belki de ikisini de tam olamadık.
Ne demokrasiden ne de dininin isteklerinden vazgeçebiliyoruz ama çatışma alanlarına da bir sulh gelsin istemiyoruz, elimizdeki kılıflarla mevzunun üzerini kapatıyoruz. Seçmeyi, iktidarın bir parçası olmayı sevdik. Fakat bunu önemsedikçe O'nun iktidarının bir parçası olduğumuzu unutmaya başladık. Emirleri dinlemez olduk, nehiyleri dikkate almamaya başladık, kısacası insana verdiğimiz iktidar bizi özümüzden uzaklaştırmaya başladı. Oysa bütün yasaklar, izinler, emirler iradeyi, O'nun iradesine,rızasına yaklaştırmak için vardı. Rabbin duası ile kulun duasının buluşması kainata hayattı.
Son asır gösterdi ki O'nsuz bir iktidar, O'nsuz bir hayat, O'na yaklaşma gayesi olmayan bir davranış insana istikamet veremedi. Savaşların, kazaların,kıtlıkların, krizlerin, kavgaların içinde insan kanını, ruhunu kaybetti. Varolma mücadeleleri intihar ile bitti.O'nsuz yakın hayatlar, uzak kalpler doğurdu. Sonuç: Bireylerin toplumu omuzlarındaki ağır yükü kaldıramadı. Ümmetin ne yaşadığı bir kez daha anlaşıldı.
"O" varsa hayatımızda bir irade, tercih dolayıyla özgürlük söz konusu. Neyi,kimi seçersek seçelim, "O"nsuz hepsi adaletsiz, hepsinin ömrü kısa.
30.03.2024
·
2 artı 1'leme
·88 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.