Bir cumartesi fısıltısı gibi tenimi süpürdü rüzgar
İçimi ürperten binlerce şarkı uçuştu zihnimde
Binlerce mısra şiir salındı dudaklarımdan
Uzaklaştılar bir elveda demeden gökyüzünde
Gözlerimi kapatıp içime çekince havayı
Gözleri belirdi birden önümde
Bir tebessüm kondurdu dudaklarıma
Bir yanak çukurunda hayat bulmak gayesiymiş benimkisi
Tüm düşlerimin kırıldığı yerde bir ümide tutunmakmış
Bir nefesime senin tüm kokunu sığdırmak arzusuymuş
Yasak levhalarına aldırmaz bir kalp
Nereye varılacağı
Hangi denize hangi gökyüzüne merhaba deneceği
Elveda deneceği bilinmez
Bilinmez sana bakan benin ruhumun ızdırabı
(23 04 18)
- Venüs