Kitap oldukça akıcı ilerlese de çok beğenemediğimi, biraz popüler konu üzerine yazılmak için zorlama bir kitap olduğunu düşündüğümü söylemeliyim. Kitabı okurken İlhami'yi ve eşini, acılarını, ilişkilerinin kötüleşmesini okumak hoşuma gitti. Yaşanılan travmaların giderek nasıl ilişkileri çıkmaza soktuğunu, ilişkilerdeki hataların her zaman tek taraflı olmadığını görüyoruz. İlhami karakterini ben sevdim aslında. Kitabın en büyük yanlışı bunun bir eşcinsel aşka dönüşmesiydi bence. Çünkü İlhami son derece erkeksi, seksüel, hoş bir adam. Kadınlara olan ilgisi ortada. Hiç alakasının olmadığı Boraya bir anda aşık olması -yazilan hikayeyi okuyor, hikayede tecavuze vs ugrayanin ve hikayeyi yazan kişinin bora olduğunu farkediyor ve hemen yanına gidiyor, aşık oluyor falan- çok saçma geldi bana. Bu kadar kolay mı bu durum? Daha bir saat önce hiç en ufak bir his bile yokken, boranın acıklı hikayesini okuduktan sonra hemen Boranın odasina gidip sevişecek kadar aşık olması çok abes geldi. Ben ilk başta İlhaminin oğlunu kaybettiği için kendinden yaşça küçük, kötü şeyler yaşamış birine kol kanat germe, bir nevi kaybettiği oğlunun sevgisini karşılama duygusuyla hareket etti diye düşündüm. Ama onda bile sevişecek, böylesine aşık olacak kadar olmaz. Kadınlar için durum daha karışıktır ama bir zamanlar karısına körkütük aşık bir adamın zamanla karısını bir erkekle aldatacak kadar değişmesi mümkün değildir. Bununla birlikte Borayi da pek sevemedim. Hacı hocaların çocuklara tecavüz ettiğini konu edinmesi de bir risk. Bu konuda dikkat çektiği için Ayşe Kuline saygı duydum. Ama İlhamiyle aşk yaşayan boranın bir çeşit para avcısına dönüşmesi de aşırı itici geldi bana. Aşk, acı gibi duygularla harmanlanmış sözde, ama katalogda beğendiği pahalı saati gösteriyor, balkonunu yaptırmadı diye İlhamiye trip atıyor falan. En son da kasıtlı olarak İlhamiyle olan şeylerini kitap yazıyor ve herkesin öğreneceği şekilde bırakıyor. İlhami Bora için o kadar çok şeyi göze aldı, o kadar fedakarlık yaptı ki (ki bir kadın olarak böyle ilgi, sevgi görmediğim için biraz kıskandım desem yeridir :)) Boranın İlhaminin her şeyini kaybedecek hale getirmesi bana nankörlük gibi geldi. Zaten seni kaybettiği için mahvolacakti o adam. bir insan sevdiğini bu kadar zor durumda bırakır mı? Şahsen ben olsaydım beni taparcasına seven adamın hayatının mahvolmasini istemezdim. Uzun lafın kısası, ben olsam bunu bir eşcinsel hikayesi olarak yazmazdım. Akıcılığı güzel olsa da çok beğenmedim.

Gizli Anların YolcusuAyşe Kulin · Everest Yayınları · 20198,2bin okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ömür