Anuşka dimdik,bir köşede bekliyordu... Beni göremiyor,bakışlarıyla durmadan aranıyordu. Yol kenarındaki taşlardan birine çıktım, o zaman beni gördü ve bir daha da bakışlarımız ayrılmadı. Öldüğü an bile bana bakıyordu... Şapkamı çıkarıp selam verdim, sonra oradan ayrıldım.
Sayfa 471
·
18 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.