Werther... Aşk duygusu bazen insanı öyle bir noktaya getirir ki kendinizden vazgeçebilecek hale gelirsiniz. İşte o zaman içiniz bir yolculuğa çıkmak ister ve o yolculuğun rotasını belirleyecek kişi yine sizsinizdir... Öncelikle, kitabı okurken akıcı ilerlediğini söyleyebilirim. Sıkan bir yanı yok ancak Werther'in hislerini biraz yoğun ve çok abartılı buldum diyebilirim. Fazla dramatize etmiş. Bunu dememin sebebi de, hepimiz Werther'in yaşadığına benzer şeyler yaşadık hayatımızda, benzer duygular eşliğinde geçirdik ömrümüzün ufak bir kısmını... Demek ki onun acı eşiği düşükmüş diyebileceğim bir durum. Goethe'nin kitap içindeki betimlemeleri beni benden aldı: "Sonsuzluğun köpüklü kasesi Mutluluğun bir damlasını yudumlamak Sıkışmış yüreğe hava aldırmak.." Ve itiraf etmeliyim ki ilk defa bir kitapla konuşmak istedim. Hem kitapla hem Werther'le. Kitabı bitirdiğim zaman duygulanacağımı hiç düşünmemiştim bu arada. Zaten kitabın son birkaç sayfasını boş bırakmışlar. En sonda boş bırakılan sayfaları çok seviyorum ben, uzun uzun o sayfalara bakıp kitabı düşünmenizi sağlıyor. "Şu şekilde olsa nasıl bitebilirdi acaba?" diye düşünmenize yardımcı oluyor. Ben de uzun uzun baktım o sayfalara... "Werther... Sevgili dostum... Umarım çıktığın seyahat seni mutlu eder... Sevgiler Büş"

Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021121.5k okunma

·

1 plus 1

·

89 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Büşra Nur