Kayıtsız ve hiçe geçecek bakışlardan ıraklaşan bu ıstırap yüklü ten; harap ediyor kendini, kaynayan harabeler içerisinde... ‘’Bir kulaç, bir hamle ve bir adım daha’’ İstemsizce işler yapılıyor adeta, bitik insanlar için; dehşetli, anlamlı ve mert!.. Gönüllerimiz insaf buudunda, yüreğimiz insan... yapılan edilen; aksi bir tavır takınmakta kötülük buudunda... ‘’körkütük kaybetmişlik şuuru bu...’’
Dargın yüz hatlarından inen
Bir çift gözyaşı gibi
Sindirilmiş bir köşeye;
Karanlıkların korkunç dehşetini
Taze
Ruhuna hapsetmiş
Bir çocuk ağlıyor!
Ne hüzünlüdür insanlık
-Şimdi-
Ne de eylem sahibi...
Yalnız, buruk bir sevinç
Garip hüznüyle taş duvarlara
İnen,
Es geçilen...
Yıllar sonunda ahını
Adalet buudunda
Ve sonrasında
Yineleyerek, tertemiz alan...
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.