- Bir var əbədiyyət, göy kimi, dağ kimi, Xəzər kimi, Tanrı kimi... Bir də var əbədiyyətin zərrələri
.. ağac, ot, çiçək, yarpaq və bədbəxt insan... Bunlar tez doğulub, tez də solan, amma əbədiyyətdən payı olan varlıqlardır... Yazıq ki, bizdə bu zərrəciklər də yox olmaq üzrədir. Net bir şəkildə əriyir bu əbədiyyət nişanələri.Təsəvvür elə ki, göy üzündə birdəncə bütün ulduzlar sönür.. Nə qalır göydə? Ay? Qala bilməz, o da ulduzların qidalandığı işıq mənbəyinə möhtacdır. Günəş? O heç qala bilməz! Axı göydəki digər bütün cismlərə işığı, istiliyi, enerjini o verir. Demək bütün kainat bir rəngə - qaraya, zülmətə tabe olacaq.
Sayfa 176
·
326 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.