Okuduğum distopyaların içinde sadece Saramago’nun “Körlük” romanını sevmiştim. Kafka’nın Dava’sı falan hiç bana göre değil. Nihayet distopyada en az Saramago kadar iyisi geçti elime.
Olay biraz bizdeki Lale Devri. Açlıktan kırılan bir halk ve sefahat içindeki idare.
Bir detay var. Ülkede müthiş bir kuraklık hakim. İnsanlar açlıktan bebeklerini yiyorlar. Veba, kolera kol geziyor fakat ülke halkını bunlar değil bir gün ülkenin zayıflamasını fırsat bilip saldırma ihtimali olan Türkler korkutuyor. Türkler ve yayılmacı fetih politikaları.
