Karamazov Kardeşler- Dostoyevski
Herkesle içten, gerçekten kardeş olabilme gücünü kazanamazsan yer yüzünde kardeşlik nasıl gerçekleşir? insanlar ne bilgilerini ne çıkarlarını isteyerek başkalarıyla paylaşıyor; haklarından geçmeye razı olmuyorlar. Aç gözlülük, kıskançlık içlerini kemirecek, birbirini yiyecekler. Hayalin ne zaman gerçekleşeceğini soruyorsunuz. Gerçekleşmesine gerçekleşecek, ama önce insan için yalnızlık devrinin sona ermesi gerekiyor; Ne yalnızlığı? diye sordum. Her yerde, hele yüzyılımızda alıp yürüyen yalnızlığı kast ediyorum. Ancak henüz vadesi yetmedi bunun... Zamanımızda herkes kitleden sivrilerek bireysel bir yaşam peşinde... Oysa kişiliğini belirtmek için kendini geliştirmeye çalışan insan, bu çabalamanın sonunda ruhsal bir yalnızlığa düşer. Böylece dolgun dört başı mamur bir hayatı yerine manevi bir intiharla yüz yüze gelir. Evet yüzyılımızda herkesin tekliğe kaçması, kendi kabuğuna çekilmesi, varını yoğunu başkalarından kaçırması insanları sadece hemcinslerinden uzaklaştırmak, karşılarındakini de kendinden nefret ettirmek sonucunu veriyor. Biriktirdiği servetin miktarı arttıkça " Artık kudretliyim, hiçbir ihtiyacım kalmadı!" diye düşünür. akılsızın, ne kadar çok biriktirdiyse kendisini o ölçüde ölüme götüren bir iktidarsızlığa götürdüğünden haberi yoktur, çünkü yalnız kendine güvenmeye alışmıştır. O toplumda tek olarak sivrilmiş, ruhunu insanlara, insanların yalnızlığına inanmamaya alışmıştır. Elde ettiği parayla sağladığı hakları yitirmemekten başka derdi, tasası yoktur. İnsan zekası gitgide kişilerin güvenliğiyle rahatının tek, özel çabalarla değil, toplumun birleşmesiyle sağlanabileceği konusunda alaycı bir anlayışsızlık gösterdi. Ama bu korkunç ruh yalnızlığının sonu mutlaka gelecektir, insanlar hep birden, kişilerin birbirinden ayrılmasının doğal yaşayışa ne kadar aykırı olduğunu anlayacaklardır. Böylece, herkes bunca zaman nasıl karanlıkta yaşadıklarına şaşıracaklardır.
HASAN ALİ YÜCEL KLASİKLERİ DİZİSİ
·
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.