'Gılgamış böyle telaşlı nereye gidiyorsun? Aradığın hayatı hiç bir vakit bulamayacaksın. Tanrılar insanı yaratırken, onun payına ölümü ayırdılar, dirimi ise kendilerine sakladılar. Sana gelince Gılgamış, karnını hoş gelen nesnelerle doldur, sabahtan akşama, akşamdan sabaha kadar oyna, şölenler düzenle, 'eğlen'. Tertemiz giysilerle kuşan, suda yıkan, elini tutan ufak çocuğu sevindir, karını kucağına alarak mutlandır, çünkü bu da insanoğlunun ortak alınyazısıdır.
Nietzsch'nin Zerdüşt'ü şöyle sesleniyor: 'Sevgimle ve umudumla senden rica ediyorum, ruhundaki kahramanı reddetme!'
Sayfa 89Kitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.