insan inanılmaz derecede ahmak bir varlıktır. daha doğrusu ahmak değil de, bir eşine daha rastlanamayacak kadar nankördür. bütün bu mantık düzeni içerisinde, bayağılığı yüzünden anlaşılan bir adam ortaya çıkıp elini beline dayayarak, "ne dersiniz, şu matematiksel hayatı boş verip logaritmacıları cehenneme yollasak da biz ahmakça, canımızın istediği şekilde yaşasak nasıl olur?" derse, inanın buna hiç şaşırmam. o adamın böyle bağırması çok da önemli değil. önemli olan peşinden gidecek insan yığını... insanın yaratılışı böyledir işte! bunların hepsi ne kadar küçük ve basit bir sebepten ortaya çıkıyor; insan her zaman ve her yerde, aklının ve çıkarının gösterdiği değil de, canının istediği yoldan yürümeyi sever. çıkarlarımızın tam tersi şeyler de isteyebiliriz, hatta bazen kesinlikle böyle olmalıdır.
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.