“Köklerim var ama akıyorum.”
Tam yazdığıma pişman olmuştum ki birkaç saniyeye yanıt geldi: Bunu beğendim. Hangi kitaptan?
Dalgalar. Tekrar kopya çekip paragrafın tamamını buldum:
Devamı da şöyle: “İçimdeki binlerce kudretin yükseldiğini duyuyorum:
kurnaz, şen, durgun, hüzünlüyüm, birinden diğerine dönüşüyorum.
Köklerim var ama akıyorum. Baştan sona altın, akıyorum...”
Ben de bunu beğendim: “Ömrümün en coşku dolu anı. Dalgalanıyorum. Çağlıyorum. Akıntıdaki bir çiçek gibi bir o yana, bir bu yana salınıyorum ama kök salmışım, sırf bana gelebilsin diye. ‘Gel,’ diyorum, ‘gel’.”
Sayfa 83 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
·
4 artı 1'leme
·87 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.