Şubat ayında okumayı düşündüğüm sonrasında sıkılır mıyım acaba diye ertelediğim kitap. O kadar güzel o kadar masalsıydı ki.. Bazen bir şeyi çok seversiniz ama kelimelere dökemezsiniz ya hislerinizi. Bu kitaba karşı tam olarak öyle hissediyorum. Lucy, Christopher, Jack, Hugo… Ailem gibi oldular ve ben o evden hiç çıkmak istemedim:(. Karakterlerin yaşadıkları ve sonrasında gün yüzüne çıkan gerçekler.. Bazı bölümlerde neredeyse ağlayacaktım. Lütfen okuyun bu kitabı :’)
