Gönderi
Tüm acılı hikayeleri unutun, hüzünleri unutun, yarım kalmış hikayeleri unutun..
İstenmemek, hiç bir yere ait olamamanın verdiği acıyı hatırlayın. Ne kadar ait olmaya çalışsanız da, ne kadar sevilmek için çaba sarfetseniz de sizi kabullenen, benimseyen bir yurt yok. İşte Eyre de böyle bir kimsesizlik içinde. Bu acıların içinde onu çekip kurtarabilecek bir aşk ile tanışırken bile, onu öldüren bir aşka boyun eğmiş durumda Eyre. Sevdiği adamın onu aldatmasının verdiği hüzün ve acı ile kendine prangalar vuran Eyre. Aradan geçen aylar ve bitmeyen aşkın onu aynı yere döndürmesi, karşısında gördüğü aşk dolu evin harabeye dönmüş olması. Sevdiği adamın peşine düşerek onu bulduğu an da da karşısında ki adamın kör ve kütük olmasına karşın ona göz, ona el olmayı kendine görev bilen yüreği büyük Eyre. Bu aşk büyük, bu aşk sevdanın en saf hali.. Eyre ait olmayı öğrendi, aile kurmayı öğreten sevdanın soyut hali..
Büyük duygularla okuduğum bir İngiliz edebiyatı romanı. Hayranlık dolu satırları. Muhteşem bir hayat örgüsü, anlatım biçimi.
·
81 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.