Hiçbir şey olması gerektiği gibi değildi ama olması gerekene yakın devam ediyordu. Ta ki o güne kadar. Zaman onları birbirine ilikleyen bir mekanizmaya dönüşmüşken, Esila Karam yaşadıklarının gazabına uğradı ve bir gün, tavana baktığında gördüğü şey kendisi oldu.
