Kitabımız 2005 yılında öldürülen Gökçe Korkmaz cinayetinin 11 sene sonra tekrar gündeme gelmesi ile başlıyor. Ana karakterlerimiz Yankı,Burcu,Hakan,Erdem,Alper ve Gökçe. Kitapta her bölüm sırayla geçmiş ve bugün üzerinden ilerliyor ve katili bulmaya çalışıyoruz.Geçmişte özellikle Gökçe'nin bakış açısından okuyoruz kitabı. Şimdi öncelikle kitabın dilini başta sürekli farklı karakterlere atladığımız için biraz garipsesem de alıştıktan sonra gayet akıcı ve güzel buldum. Zaten geçmiş ve bugünü zaman atlamalarıyla okumayı severim.O yüzden o açıdan da gayet keyif aldım. Kitabın ana konusunun katil bulma veya polisiye üzerine olmadığını söyleyebilirim.Daha çok lise draması tadındaydı benim için.Ama bu kısımlar gayet güzel işlenmişti.Aynı şekilde katilin kimliği ve arkasında yatan nedenleri de tahmin edilebilir ve basit buldum açıkçası.Daha farklı ters köşeler beklemiştim kitaptan. O bakımdan beni tatmin ettiğini söyleyemeyeceğimi maalesef. Kitabın asıl etkileyici kısmı karakterleri ve yaşanmışlıklarıydı benim için.En derinlikli bulduğum karakterler Burcu ve Gökçe oldu bu arada.Bence diğer karakterlere kıyasla bariz bir şekilde iyi yazılmışlardı. Alper ve Gökçe'nin yarım kalan aşkları o kadar tatlı ve naifti ki etkilenmemek mümkün değildi.Kitabın içine serpiştirilen Barış Akarsu şarkıları karakterlere o kadar uymuştu kii resmen bayıldım diyebilirim.Üstelik çoğu daha önce duymadığım şarkılardı ve zihnimde artık Gökçe ve Alper ile bütünleştiler ve bundan sonra onlarla yaşayacaklar :) Kesinlikle etkileyici ama çok daha iyi olabileceğini düşündüğüm bir kitap oldu ölüler konuşamaz benim için. Bahsettiğim şeyleri dikkate alarak bir şans verebilirsiniz. "Gerçekten gülümsememekten daha kötü bir şey varsa,sanırım o da bunu yaptığını fark etmeyecek kadar çok sahte gülücük saçmaktır."

Ölüler KonuşamazDilara Keskin · Ephesus Yayınları · 20206,2bin okunma

·

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep Naz Oral