Bu gecə evimdə işıqlar söndü.
Nə qəmli olurmuş dünya işıqsız,
Deyirlər şairin odlu ürəyi
Zülmətdə nur saçır, guya işıqsız...
Bir kiçik şeir də yarada bilsəm,
Şair ilhamına deyib afərin,
Gündüzün eşqiylə bircə an gülsəm
Dolar ürəyimə nuru göylərin.
Ey ilham, ey məni yaşadan qüvvə,
Qəlbimdə bir bahar nuru oyandır,
Sönsə də evimdə çıraqlar bir an
Könlümdə əbədi bir günəş yandır.